starożytność
Biblia „Nowy Testament” (Abel – pole uprawne – grób; łąka, pastwisko niebieskie)
Parandowski Jan „Mitologia” (porwanie Kory przez Hadesa – łąka – niebezpieczeństwo; Pola Elizejskie – kraina zmarłych)

średniowiecze
„Dusza z ciała wyleciała” (łąki niebieskie)

renesans
Kochanowski Jan „Pieśń świętojańska o Sobótce” (łąka, pole – miejsce szczęśliwego życia)
Szymonowic Szymon „Żeńcy” (pole – miejsce ciężkiej pracy)

oświecenie
Karpiński Franciszek „Laura i Filon” (łąka – „dekoracja” sentymentalnej fabuły)

romantyzm
Goethe Johann Wolfgang „Cierpienia młodego Wertera” (łąka, pole – symbol spokoju, ukojenia, ładu, porządku)
Mickiewicz Adam „Pan Tadeusz” (pole, łąka – część gospodarstwa; pole, łąka – obszar ojczysty, ukochany)
Mickiewicz Adam „Sonety krymskie” „Stepy akermańskie” (step – symbol bezmiaru, nieskończoności, przestrzeni)

pozytywizm
Orzeszkowa Eliza „Nad Niemnem” (pole, łąka – symbol swojskości, polskości, czegoś bliskiego, kochanego)

Młoda Polska, modernizm
Reymont Stanisław Władysław „Chłopi” (pole, łąka – dobro, majątek)

dwudziestolecie międzywojenne
Leśmian Bolesław „Łąka” (łąka – krewna człowieka)