starożytność
Biblia „Nowy Testament” (światło – symbol Boga)
Biblia „Stary Testament” (światło – porządek)
Parandowski Jan „Mitologia” (światło – wyższy poziom bytu)

średniowiecze
Dante Alighieri „Boska komedia” (światło – znak doskonałości, sławy)
„Kwiatki świętego Franciszka” (światło – mądrość; światło – znak boskości, świętości)

renesans
Kochanowski Jan „Kto mi dał skrzydła” (światło – Bóg, Stwórca, światło życiodajne)
Szekspir William „Makbet” (światło – symbol dobra; światło – obrona przed złem)
Szymonowic Szymon „Żeńcy” (światło słoneczne – światło dnia)

oświecenie
Karpiński Franciszek „Do Justyny. Tęskność na wiosnę” (światło – ukochana kobieta)

romantyzm
Krasiński Zygmunt „Nie-Boska komedia” (światłość – atrybut Chrystusa – zwycięzcy)
Słowacki Juliusz „Ojciec zadżumionych” (światło – znak śmierci)
Słowacki Juliusz „Testament mój” (światło – wiedza, tożsamość, świadomość narodowych korzeni)

pozytywizm
Orzeszkowa Eliza „Nad Niemnem” (światło słoneczne – element pejzażu; światło – symbol wiedzy)
Sienkiewicz Henryk „Potop” (światło – znak Matki Boskiej, Jej opieki nad Jasną Górą i Polską)
Sienkiewicz Henryk „Quo vadis” (światło – znak spokoju, ukojenia; światło – symbol prawdy; światło – symbol Chrystusa)
Żeromski Stanisław „Zmierzch” (światło – znak cierpienia)

Młoda Polska, modernizm
Miciński Tadeusz „Jam ciemny jest wśród wichrów płomień boży…” (ciemne światło)